São Manuel (1) en andere dingen

Zalig kerstfeest en gelukkig nieuwjaar voor iedereen! Ik hoop dat iedereen kerstmis goed heeft kunnen vieren met familie en vrienden. Ik heb al een paar keer een nieuwe post willen schrijven maar telkens kwam er een foutmelding. Ik kan de fotos ook niet meer op de juiste plaats zetten. Maar deze keer heb ik gewoon met Word gewerkt, als het nog eens mislukt ga ik naar een internetcafé. Ik ben ondertussen mijn echte familie gaan bezoeken in São Manuel in de staat São Paulo. Ik heb ongeveer 24 uur in een bus gezeten! De bussen in Brazilië zijn heel comfortabel, je kan je zetel omvormen in een bed. Maar het probleem is dat in elke bus er een baby is, altijd! Natuurlijk gaat die baby dan ook 24 uur aan een stuk wenen. Op een vliegtuig zijn er ook altijd baby's, zo werkt dat gewoon. Ik kwam aan in Piracicaba, ik was enorm blij om mijn familie terug te zien, het was 3 jaar geleden dat ik ze nog eens heb kunnen zien. Ik hou enorm veel van São Manuel en keek dus enorm uit naar deze reis. Ik heb er zoveel herinneringen van toen ik nog klein was. De meeste dingen zijn er nog altijd niet veranderd, eerlijk gezegd was ik daar blij om. Deze keer kon ik ook vlot met mijn familie praten, nu dat mijn portugees geen probleem meer is. Ik ben deze keer bijvoorbeeld veel over mijn ma te weten gekomen, want eigenlijk wist ik niet zoveel over haar leven daar in São Manuel. Ik heb vanalles zitten vragen aan Tata en tia Valeria over haar en ik ben blij dat ik dat allemaal gedaan heb. Tata, mijn oma heeft een haarsalon, maar een heel oude, je zou daar een horror kunnen filmen. Het is vol met oude fotos en poppen, ik herinnerde mij nog zoveel van die kleine dingen in haar huis, je wordt er bijna emotioneel van. Ze heeft ook mijn haar een beetje helderder geverfd, ik raad het iedereen aan! São Manuel is vooral mooi omwille van zijn pleintjes, daar ging ik dan naartoe met mijn neef, Leonardo of mijn nicht, Debora. Maar mijn nicht was veel op school in Curitiba. Ze studeert daar Engels, maar eerlijk gezegd merk ik daar niks van. Ze heeft me wel is meegenomen naar een fuif, daar heb ik een paar leuke vrienden van haar leren kennen. Mijn nonkel, José Louis, heeft me ook meegenomen naar een baile daar heb ik me nog meer geamuseerd omdat mijn nonkel hilarisch is. Hij is de absolute voorbeeld van een Braziliaan en het is gewoon zo leuk en grappig om met hem uit te gaan. Na die bailes bleven wij slapen in de chácara van mijn nonkel. Dat is zoals een boerderij, maar het is meer een plaats om zich te amuseren en niet te werken. Daar is dus een zwembad en je kan daar paardrijden enzo. Mijn nonkel heeft me ook meegenomen om te vissen met mijn neef, ik zal de fotos daarvan zo snel mogelijk hierop zetten. Ik ga ook mijn familie voorstellen met behulp van fotos in de volgende post: São Manuel (2) .
Toen ik terug kwam van São Manuel, niet veel geslapen omdat een baby mij de hele nacht heeft wakker gehouden met zijn gehuil, was school gedaan en begon de grote vakantie. Alle grote school fuifen begonnen dus, wij hebben 3 dagen na elkaar feest gehad, dat was echt zalig. Daarna begonnen de fuifen van de grote vakantie, die ook tamelijk groot waren. We zijn ook nog eens een keer naar Xaxim moeten gaan voor een fuif van onze school. Toen Ariel, de andere Amerikaanse in Chapecó kwam wou iedereen haar ontmoeten, daar hebben wij ook gebruik van gemaakt om uit te gaan. Ariel zit in São Michual, ongeveer 1/10 van Chapecó. Nu is iedereen het fuifen wat moe, ik ook eerlijk gezegd. Nu zijn wij allemaal meer aan het zwemmen en sporten. Meestal gaan we ook gewoon uit iets eten of gaan we naar de LAN-house voor wat Command&Conquer Generals. We houden af en toe ook wat churrascos bij vrienden hun thuis. Kerstmis heb ik gevierd bij mijn familie hier in Chapecó. Niets speciaals, gewoon kerstmis. Ik wou wel liever bij mijn familie in België zijn, maar ik ben al blij met de fotos die papa opgestuurd heeft :) .
Binnekort ga ik op Noordoosten reis, 28 dagen reizen in Brazilië. Ik ga met iedereen van AFS-Brazilië naar São Paulo, Rio de Janeiro, Brazilia en het Noordoosten. Er zijn ook wat historische steden onderweg. Daar kijk ik wel naar uit, hopelijk mis ik gewoon niet teveel hier in Chapecó.
Voor de rest hoop ik dat iedereen zijn 2007 goed begint met goeie punten en een goeie gezondheid.
Feliz ano novo!