Floripa en Rio Grande

Eerst en vooral wil ik Max een gelukkige verjaardag wensen, ik heb zijn blog gelezen en hij zal precies ook een mooi jaar hebben. Ik ga ook eens proberen te bellen naar hem. Ik wil ook mijn zus succes wensen, zij zit nu in Spanje en zij gaat zich precies ook amuseren als ik haar mail lees. Mijn papa zit nu alleen thuis, maar daar zorgt Noella wel voor. Aan iedereen die is begonnen met school wens ik ook veel geluk. Sorry dat ik niets heb laten weten, ik was 2 keer op reis gegaan en ben niet zoveel thuis geweest. Ik ben met mijn familie naar Rio Grande do Sul geweest, het meest zuidelijke deel van Brazilië. Mijn pa heeft daar 9 broers en 3 zussen! Bijna allemaal landbouwers, maar echt landbouwers, de manier hoe ze eruit zien, hoe ze praten, alles. Daar kan ik echt van genieten om dat allemaal te zien. Maar de grootste deel van de tijd was ik met de andere jongens van men leeftijd. We zijn terug gekomen na 3 dagen. Ik heb daar ook een nog betere band met mijn familie gekregen, daar was ook blij om. Deze foto heeft Geronimo gemaakt net voordat we de jungle in gingen. En hier had ik een stok vast, ik vond dit gewoon een coole foto. Mijn tweede reis was naar Floripa, de hoofdstad van Santa Catarina. Deze keer niet met mijn familie, maar met Mosquito (Duitsland) , Pierpaulo (Italiaan) en Mehla (VS) . Floripa is echt enorm en is eigenlijk een eiland. De mooiste strand van het zuiden van Brazilië. Daar hebben we alle andere AFS´ers van Santa Catarina ontmoet. Één groot feest dus, we zijn met zijn alle uitgegaan en ´s nachts bleef ik, Pierpaulo, Mosquito en Louis (Belg) bij mijn zussen slapen. Die wonen in Floripa, allebei grote fuifbeesten. We zijn daar langer gebleven dan normaal omdat we daar geweldig goed kunnen feesten, haha. Met iedereen van de wereld feesten is echt cool, zeker met de meiskes van Noorwegen en Finland, maar ik stuur jullie daarover wel een mail, hehe.
Hier in Chapecò is alles goed, nog niets problemen gehad en nog geen dag verveeld, elke dag valt er iets te doen. Omdat ik nu niets problemen heb met de taal is het ook veel makkelijker om te grappen. Hier hebben ze ook heel goeie humor, bijna hetzelfde als in België. Grootste deel van de tijd ben ik aan het lachen met hun grappen, want ze zijn zelden serius. Maar als ik echt wil praten met iemand, dan praat ik met andere vrienden of met Pierpaulo en Mehla, met de Duitser niet, die is gek. Vorige week had die bij de bakker een lijn suiker gesnoven zonder enige aanleiding. Die heeft ook ondertussen een hanenkam laten zetten, heel raar. Ik heb al een paar keer gedroomd in het portugees. Ze zien me ook niet als een buitenlander, daar ben ik echt blij om. Ik moet door, ik ben er zeker van dat er vandaag iets gek gaat gebeuren, men vrienden willen vandaag naar een stripbar gaan, ik stuur fotos. Haha. Tchau thcau. Thomas.